فرشی از خطۀ هنرپرور تبریز، نمادی از اصالت و ظرافت در بافت و طرح، که آراسته به نقوشی لطیف و چشمنواز است که از گنجینههای هنر سنتی ایران سرچشمه میگیرد. این فرش آنتیک و نفیس، به طرح جاودانه و فاخر «محرابی» مزین است که با هنرمندی تمام در قالب نقشی گلدار جلوهگری میکند. طرح محرابی معمولاً یک قوس یا طاقنما در مرکز دارد که نماد محراب است؛ این طرح در دوره سلجوقی تکامل یافته و در دورههای صفوی و قاجار، بیشتر توسعه یافت و پیچیدهتر شد. در این دورهها، عناصر تزئینی مانند گل و برگ، قندیل، ستون و سرستون به طرح محرابی اضافه شدند. زمینهای به رنگ کرم، ملایم و آرامشبخش که در کنار حاشیهای سرمهایرنگ، جلوهای متضاد و در عین حال هماهنگ و زیبا پدید آورده است. جنس پشمی لطیف و درجهیک با چله نخ، سبب شده تا این اثر هنری علاوه بر زیبایی ظاهری، کیفیتی ممتاز و استحکامی مثالزدنی داشته باشد. ریزبافی آن با تراکم ۴۵ رج، نشان از ظرافت و دقت بالای استادکاران تبریزی دارد که هر گره را با هنری ستودنی در دل تار و پود فرش جای دادهاند. ابعاد این اثر هنری دستبافت ۱۳۰ × ۱۷۵ سانتیمتر است و مساحتی در حدود ۲.۲۸ مترمربع را دربر میگیرد، که مناسب برای تزیین فضاهای کلاسیک و لوکس است. طراحی محرابی این فرش، یادآور طرحهایی اصیل از معماری مساجد تاریخی ایرانی است؛ طرحی که به فضا روحی هنری و معنوی میبخشد.
مشخصات
- نوع
- فرش دستباف
- قدمت (دهه)
- 1880s-1890s
- ابعاد فرش (سانتی متر)
- 130 × 175 (4'3" × 5'9" )
- مساحت (متر مربع)
- 2.28
- شکل
- مستطیل
- وزن (کیلوگرم)
- 4.9
- محل بافت
- تبریز
- تراکم گره تقریبی (در هر دسیمتر مربع)
- 4100 (45 رج)
- جنس
- پشم چله نخ
- طرح
- محرابی
- نقش
- گلدار
- رنگ حاشیه
- سرمه ای






